01 ก.ค. 2566 ลุงตู่-น้องต้น ขอให้ตังค์หล่นตุ๊บๆๆลงกะละมัง รวยๆๆรวยไม่มีสิ้นสุด

จากการเดินทางที่ผมเดินทางไปที่อำเภอปากช่องเพื่อทำธุระในเรื่องเอกสารเดินทางวันที่ 22 เช้าวันที่ 23 ผมเดินทางไปที่อำเภอ

จับบัตรคิวรอเรียกคิว
พอดีกันกับเจ้าหน้าที่ผู้ชายที่อยู่ช่องหมายเลข 3 เป็นคนเรียกคิวของผม
ซึ่งในครั้งแรกที่ผมได้ติดต่อไปที่อำเภอปากช่องก่อนหน้า
ที่มีเจ้าหน้าที่ผู้หญิงเป็นคนรับสายและบอกว่าจะประสานกับเจ้าหน้าที่งานทะเบียนให้อีกครั้งหนึ่ง
ผมก็บอกกับน้องเจ้าหน้าที่ผู้ชายคนนี้ว่าผมจะมาทำอะไรพร้อมกับยื่นเอกสารก็คือบัตรประชาชนตัวจริงพร้อมกับสำเนาเอกสารที่ผมมีอยู่ เพื่อแสดงให้เห็นว่าคือผมคนนั้นที่ได้โทรมาที่อำเภอในวันนั้นและมีเจ้าหน้าที่ประสานให้กับเจ้าหน้าที่ฝ่ายทะเบียนอีกครั้งหนึ่ง
ซึ่งเจ้าหน้าที่ทะเบียนที่ทำการค้นหาต้นคู่ให้ผมในวันนั้นก็คือน้องผู้ชายคนนี้ซึ่งเขารายงานตัวกับผมเลยว่าผมเองเป็นคนค้นหาต้นขั้วให้กับพี่แล้วบอกให้พี่ผู้หญิงเขาติดต่อกลับไปบอกว่าหาต้นขั้วไม่เจอ

พอดีท่านปลัดอำเภอก็เดินอยู่แถวนั้นพอดีก็เดินมาที่เคาน์เตอร์ของน้องคนนี้แล้วก็บอกกับผม ว่าในเรื่องนี้ท่านปลัดได้รับรู้ตั้งแต่ตอนแรก และท่านปลัดก็เห็นแล้วว่าเอกสารทุกอย่างของผมมีพร้อมและที่ผมเตรียมไปก็คือใบตายของแม่ใบตายของพ่อผมเตรียมไปครบหมดทุกอย่างอะไรที่เกี่ยวกับตัวผมทั้งหมดเพื่อเป็นการไม่เสียเวลา
ท่านปลัดอำเภอบอกว่าจริงๆแล้วผมไม่ต้องเดินทางมาถึงปากช่องแค่ที่ทำการอำเภอเมืองที่พิษณุโลกก็สามารถที่จะออกหนังสือรับรองเอกสารที่ผมต้องการได้ไม่จำเป็นเลยจริงๆที่จะต้องเดินทางมาไปกลับเกือบ 1,000 กิโลเมตร และสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายโดยใช้เหตุ
เพราะเอกสารที่ผมได้รับกลับมาจากปากช่องเพราะว่าท่านปลัดท่านบอกว่าไหนๆก็มาแล้วเดี๋ยวจะทำเอกสารคำร้องจากอำเภอปากช่องให้ไปยื่นที่ที่ว่าการอำเภอพิษณุโลกแล้วดูซิว่าเขาจะทำยังไง
เพราะจริงๆแล้วเจ้าหน้าที่ฝ่ายทะเบียนที่ดูแลควรจะหาทางช่วยเหลือประชาชนซึ่งเป็นหน้าที่อยู่แล้ว แต่กลับเพิกเฉยไม่ช่วยเหลือและผลักภาระหน้าที่ให้ประชาชนต้องเดินทางด้วยตัวเองซึ่งจริงๆแล้วไม่จำเป็นต้องเดินทาง

ท่านปลัดยังบอกอีกว่าในยุคนี้ถ้าหากเป็นคนสมัยใหม่ทุกอย่างมันจะออนไลน์อยู่ในระบบทั้งหมดแต่ถ้าเป็นคนรุ่นเก่าอย่างผมเนี่ย 40 + ขึ้นมาแล้วไม่มีทางที่เอกสารจะมีครบทุกอย่างฉะนั้นเอกสารตัวไหนที่ไม่สามารถหาต้นขั้วหรือหาได้แล้วสิ่งที่ทำได้ก็คือออกหนังสือรับรองเอกสารตัวนั้นและทุกเขตทุกอำเภอทั่วประเทศไทยมีหน้าที่ออกเอกสารรับรองให้กับประชาชนไม่ใช่ให้ประชาชนต้องเดินทางแบบนี้
อีกอย่างการที่เจ้าหน้าที่ที่พิษณุโลกบอกว่าจะต้องสืบพยานถึง 2 ปากแทบจะไม่จำเป็นเลยเพราะว่าเอกสารที่ผมมีอยู่กับตัวแสดงแน่ชัดเจนแล้วว่านี่คือตัวผมและเอกสารที่ต้องการให้ออกหนังสือรับรองหรือแม้แต่คัดสำเนาก็คือของของผมฉะนั้นถ้าเป็นที่อำเภอปากช่องท่านปลัดบอกว่าจะออกให้ประชาชนโดยทันทีโดยที่ไม่ต้องสอบใดๆทั้งสิ้นเพราะถือว่านั่นคือตัวเขาและเขาเดินทางมาด้วยตัวเอง

วันนั้นก่อนกลับผมก็ได้ขอบคุณท่านปลัดอำเภอปากช่องเจ้าหน้าที่ที่รับสายผมในครั้งแรกอายุอ่อนกว่าผม 1 ปีติดตามความคืบหน้าของรายละเอียดได้อย่างดีมากและน้องเจ้าหน้าที่ที่เคาน์เตอร์ที่ทำเอกสารให้ผมในวันนั้นผมขอบคุณทั้ง 3 คนนั้นจริงๆจากใจ

แต่ทำให้ผมคิดได้ว่าณปัจจุบันนี้มันยังมีไอ้เจ้าหน้าที่ที่แสดง power ว่าฉันยิ่งใหญ่คุณต้องฟังฉัน ฉันบอกไม่ได้ก็คือไม่ได้ ฉันบอกให้คุณไปคุณก็ต้องไป
มันยังคงมีหลงเหลือทำตัวเหี้-ยๆอยู่
ภาษีกับประชาชนที่ทำให้มันได้รับเงินเดือน
ผมจะยังไม่ไปในวันจันทร์นี้หรอกแต่ผมจะไปแน่ที่ว่าการอำเภอ
และผมจะไม่ติดต่อกับเจ้าหน้าที่คนไหนเลยผมจะกลับไปหาผู้หญิงคนที่อ้วนๆและไม่สวยแต่ยังทำนิสัยแย่แบบนี้อีกครั้ง
ผมจะให้เขาทำเอกสารให้ผม ถ้าในวันที่ผมไปติดต่อเขา
และเขาไม่ทำเิกสารฝห้ผม ยังยืนยันเหมือนเดิม
ผมจะขอพบท่านปลัดอำเภอเมืองพิษณุโลก ถ้าท่านปลัดไม่อยู่ หรือไม่ดำเนินการใดๆ ท่านนายอำเภอได้เจอกับผมแน่
ผมจะไม่โวยวายใดๆทั้งสิ้นแต่ผมจะขอคุยด้วยเหตุผล
และผมจะเล่าให้ฟังตั้งแต่เริ่มต้นยันสุดท้ายที่ผมไปถึงปากช่องและกลับมาถึงที่ว่าการอำเภอพร้อมเอกสารคำร้องจากที่ว่าการอำเภอปากช่องให้กลับมายื่นที่นี่ และเจ้าหน้าที่อ้วนคนนี้พูดอะไรบ้าง
และผมจะบอกคำพูดจากท่านปลัดอำเภอปากช่องด้วยว่าเขาบอกมาว่ายังไงย้าง
และถ้าท่านนายอำเภอยังเพิกเฉยผมจะขยับไปอีกขั้นหนึ่งคือศูนย์ดำรงธรรม หรือไม่ผมก็จะเข้าพบท่านผู้ว่าเลนทันที
ผมรู้ว่าแต่ละท่าน จะมีหน้าห้องคอยสกัดกั้นไว้ก่อนอยู่แล้ว และจะถามด้วยว่านัดไว้หรือเปล่า
ผมจะบอกเลยว่าผมไม่ได้นัด แตผมมาขอพบในฐานะประชาชนคนนึงที่ไม่ได้รับการบริการหรือดูแลจากเจ้าหน้าที่ราชการคนนึง ซึ่งไม่เหมาะสมที่จะมาทำงานเป็นเจ้าหน้าที่กินเงินภาษีประชาชนเลยสักนิด

ผมจะทำให้เจ้าหน้าที่ผู้หญิงอ้วนๆคนนั้นได้เห็นว่าการถูกทำทันบนของเจ้าหน้าที่ราชการมันเป็นยังไงเพราะถ้าเจ้าหน้าที่คนนี้ไม่ถูกทำโทษผมไม่ยอมแน่เพราะถือว่าทำให้ผมเสียเวลาเป็นอย่างมากผมก็เป็นประชาชนคนไทยคนหนึ่งคุณอย่าทำกับผมแบบนี้
คุณคิดว่าคุณใหญ่โตมาจากไหนคุณเป็นข้าราชการคุณต้องรับใช้ประชาชนโดยเฉพาะหน่วยงานที่คุณอยู่ไม่ใช่คุณเหยียบประชาชนให้อยู่ใต้ตีนคุณ
ถ้าคุณคิดแบบนั้นผมนี่แหละจะเหยียบคุณให้เต็มตีน

ร่ายมาซะยาวเลยครับ
เมื่อวานนี้ผมกลับมาถึงพิดโลกราวๆ 6 โมงเย็นครับ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: 01 ก.ค. 2566 ลุงตู่-น้องต้น ขอให้ตังค์หล่นตุ๊บๆๆลงกะละมัง รวยๆๆรวยไม่มีสิ้นสุด (อ่าน 18817 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้