หัวข้อ: ทำไมคนส่วนใหญ่อยากใช้ชีวิตในทางโลก เริ่มหัวข้อโดย: ☯ ปรมาจารย์การเดาแห่งประเทศไทย ☯ ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2012, 19:39:04 (http://img.zuzaa.com/image.php?id=9892_4F40EC9F) การทำความดียากกว่าการทำความเลวฉันใด การเข้าถึงทางแห่งธรรมก็ยากกว่าการหมกมุ่นอยู่ในโลกฉันนั้น เพราะว่าทางโลกนั้นเต็มไปด้วยวัตถุให้สัมผัสจับต้องได้ เต็มไปด้วยอาหารเลิศรส เสื้อผ้าอาภรณ์สวยสดงดงาม แหล่งบันเทิงเริงรมย์มากมาย จึงย่อมเป็นที่หลงใหลของผู้คนจำนวนมาก แต่ทางธรรมนั้นมีแต่ความว่างเปล่า ไม่สามารถสัมผัสได้ด้วยตา หู จมูก ลิ้น กายสัมผัส นอกจากใช้จิตเข้าไปรับรู้ เพราะฉะนั้น คนที่จะเข้าถึงธรรมได้นั้น ต้องเป็นผู้ที่มีจิตใจมั่นคง ตั้งมั่นแน่วแน่ และมีศรัทธาอันแก่กล้าเท่านั้น คนที่สามารถตัดขาดทางโลกแล้วเข้ามาสู่ทางธรรมอย่างแท้จริง จึงมีน้อยนัก เพราะฉะนั้น เมื่อก้าวล่วงเข้ามาได้แล้วจึงได้รับการยกย่อง ว่าประเสริฐกว่าคนทั่วไป เป็นดอกบัวที่งดงาม บานขึ้นมารับแสงอาทิตย์ในยามเช้า ส่วนพวกที่ยังลุ่มหลงในอาจม หมกมุ่นอยู่แต่ในกามารมณ์ ย่อมเป็นเหมือนดอกบัวที่ไม่วันโผล่พ้นน้ำ แม้จะฉุดดึงเท่าไหร่ก็ไม่มีโอกาสได้สัมผัสแสงอาทิตย์ เพราะขาดสติปัญญา ขาดบุญบารมี ขาดยานพาหนะ คือธรรมที่จะนำไปสู่หนทางที่ดีกว่า ท่านทั้งหลายจงอย่ายึดติดในอารมณ์ทั้งปวงเลย ไม่ว่าจะร้อนหรือเย็นก็เป็นทุกข์ทั้งนั้น อารมณ์เปรียบดั่งทะเลเพลิง ถ้าจิตอยู่เหนืออารมณ์ได้ก็พ้นจากทะเลเพลิง เข้าถึงความหลุดพ้นในที่สุด หลักธรรมคำสอน : หลวงปู่เณรคำ ฉัตติโก
|