16 กุมภาพันธ์ 2564 ลุงตู่+น้องต้น ขอให้ตังค์หล่นตุ๊บๆๆลงกะละมัง รวยไม่สิ้นสุด

ไปกินข้าวกับลุงตู่มา
ลุงตู่สั่ง
ข้าว กุ้งผัดพริกเผา+ไข่ดาว

ของผม
ข้าว ผัดกระเพรากุ้ง+หมูสับ+ไข่เจียว

วันนี้ลูกค้าพี่เขาเยอะ เลยจองพริกน้ำปลาได้ถ้วยเดียวเองครับ

ป้าปุ้ยบอกให้ซื้อก๋วยเตี๋ยวต้มยำกลับไปให้ด้วยถุงนึง

จ่ายตังค์
ของลุงตู่ 100 บาท
ของผม 120 บาท
ของป้าปุ้ย 40 บาท
รวม 260 บาท

ระหว่างกิน มีโต๊ะข้างๆเดินมาขอขวดซอสพริก บอกว่าจะเอาไปใส่ผัดซีอิ๊ว
ผมก็ยื่นให้ไป
ผมนึกออกเลยว่า การกินแบบนี้ต้องเป็นคนสุโขทัย
ทั้งโต๊ะเป็นผู้หญิงล้วน 3 คน
มีหนึ่งใน 3 พูด "โอ้โห มึงดูสินั่น กินเข้าไปได้ยังไง กินแบบนี้ ไม่กินข้าวกับพริกซะเลยเล่า"
แล้วสงสัยเพื่อนเขาในนั้นพูดว่า "ปากมึงน่ะอย่าพูดอะไรไปเรื่อย เดี๋ยวมึงกินข้าวไม่หมดจานเพราะปากจะแตกซะก่อนนะ"
เสียงคนเดิม ตอบต่ออีก "กูก็เป็นของกูแบบนี้ ใครจะทำไม"

ผมวางช้อน มองหน้าลุงตู่ ลุงตู่รีบคว้าข้อมือผม
เป็นอันรู้กันว่าให้ใจเย็นๆ
ผมได้แต่คิดในใจว่า อะไรหว่า เจ้าของร้านเขายังไม่เดือดร้อนเลยที่ลูกค้ากินพริกเขาหมด
แล้วมันเรื่องอะไรกันถึงต้องมาพูดจากระทบกันแบบนี้
งงเนาะครับ โต๊ะก็คนละโต๊ะกัน ไม่รู้จักกันด้วย
อยู่ดีๆก็ถูกเขาว่าให้อีก โอ้ย...เนาะ

ในโลกใบนี้ มีอะไรแปลกๆดีเหมือนกันนะครับ
นี่ล่ะเนาะครับที่เขาเรียกว่า "คน"

ออกจากร้านข้าว แวะซื้อข้าวสาร
ใช้สิทธิ์คนละครึ่ง
ลุงตู่ซื้อกาแฟ 2 ถุง 110×2=220
ผมซื้อข้าวสารหอมมะลิ 3 ถุงถุงละ 5กก. 150×2=300

เจ้าของร้านบอกว่า เราชนะ ก็มาใช้บริการต่อได้นะเพราะร้านเข้าร่วมต่อ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: 16 กุมภาพันธ์ 2564 ลุงตู่+น้องต้น ขอให้ตังค์หล่นตุ๊บๆๆลงกะละมัง รวยไม่สิ้นสุด (อ่าน 35875 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้